> rondje San Francisco

> datum: n.v.t.
> locatie: divers

In Delft waren we gewend om voor de kleine afstanden de fiets te pakken. Hier in San Francisco kan dit ook, alleen zijn de condities minder goed. Er zijn weggedeelten gereserveerd voor fietsers, maar die kunnen soms abrupt eindigen zodat je opeens weer tussen het autoverkeer fietst. Een ander groot verschil ten opzichte van Nederland (de Cauberg uitgezonderd), is het soms erg grote hoogteverschil. De stijlste weg is meer dan 20 procent. San Francisco heeft een fietskaart met daarop alle hoogtelijnen en vlakke routes beschikbaar voor als je niet uitgeput en bezweet ergens wilt aankomen.
Aan de Nederlandse fietsen (zeker die zonder versnellingen) heb je hier niet zo veel. Vandaar dat Jan een prachtige Giant met 21 versnellingen en smalle bandjes heeft gekocht. In de afgelopen tijd heeft hij daarmee de stad een beetje verkend. Hier onder een korte beschrijving:

De zeeleeuwen op de vlonders bij Pier 39 zijn een grote toeristische atractie, en leuk om een tijdje naar te kijken. Na de aardbeving van 1989 zijn de eerste zeeleeuwen hier permanent gebleven. Sindsdien hoor je het geschreeuw van de beesten al van ver. Het aantal is in de loop van de jaren gegroeid van 50 in 1990 tot ruim 300 nu. In de winter kan de groep zelfs groeien tot 900 stuks.

In de China Town van San Francisco waan je je in een oosterse wereld. Het is, sinds de eerste immigranten in 1848 aankwamen, uitgegroeid tot het grootste buiten Azië. Etenswaren zijn hier erg goedkoop vergeleken met de supermarkt. Als de werkdag erop zit gaat iedereen hier massaal inkopen doen en puilen de stadsbussen uit met Chinezen en volle boodschappentassen.

Het Financial District in Down Town SF wordt gedomineerd door de wolkenkrabbers. De meeste zijn gebouwd rond 1970 en een aantal halverwege de jaren tachtig. De meest in het oogspringend, en met z'n 240 meter hoogte ook de grootste, is de Transamerica Pyramid (1969-1972). Deze is ontworpen door William Pereira, een van California's bekenste architecten. De Pyramide zou eigenlijk 340 meter hoog worden maar dat is tegengehouden omdat het gezicht op de baai vanuit Nob Hill teveel zou worden aangetast.

Verdere vorderingen in en om ons huis: we zijn aangesloten op de kabel. Hiervoor was nog wel de nodige acrobatiek nodig van Maurice, de installateur van ComCast. In de meeste (woon)wijken liggen de kabels van elektriciteit, telefoon en televisie niet in de grond maar hangen ze aan te talrijke houten palen die het straatbeeld domineren. Voordat wij televisie konden kijken moest een aansluiting worden hersteld in de paal aan de andere kant van de straat. We hebben nu 80 televisiezenders, de meest Amerikaans. De kwaliteit van de programma's is bijzonder slecht, maar we lopen wel voor met Prison Break en kunnen we 'non stop' de laatste details van de Anne Nicolle Smith Story volgen.